"Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας τεράστιος άνθρωπος, τόσο ως προσωπικότητα όσο και ως πολιτικός, ο οποίος μας πήρε από την αφάνεια, περίπου ως αυτό που λέει ο ποιητής 'τους νέους με τα γυμνά πόδια', και μας έφερε σε μια λεωφόρο της συλλογικής συμμετοχής και της συνδιαμόρφωσης της ιστορίας", τόνισε ο πρώην γραμματέας της Ν.Ε. Α' Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ Κώστας Μαμέλης, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων "Πρακτορείο 104,9 FM" για την επέτειο συμπλήρωσης 21 χρόνων από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, στις 23 Ιουνίου 1996.
"Η γενιά του 1974 και του 1981 μετείχε στο γράψιμο της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας και στον βαθμό που πορεύτηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου μπορεί να είναι ένας σοβαρός και αξιόπιστος μάρτυρας της τεράστιας προσωπικότητάς του. Δεν ήταν μόνο μια προσωπικότητα επιστημονικά συγκροτημένη, ήταν ταυτόχρονα και ένας ευγενής άνθρωπος. Να φανταστείτε ότι εμάς, που τότε ήμασταν 20χρονοι, μας μιλούσε πάντοτε στον πληθυντικό", είπε ο κ. Μαμέλης και πρόσθεσε: "Οι παρακαταθήκες του Ανδρέα Παπανδρέου παραμένουν ζωντανές, ανεξάρτητα από το πώς συμπεριφέρθηκαν σε αυτές οι επίγονοι, θα προσέθετα, όλοι οι επίγονοι".
Ενδεικτικά ως κάποιες από τις μεγάλες τομές που έφερε στη ζωή της χώρας σημείωσε την ψήφο στα 18, την οποία χαρακτήρισε "εμβληματική κίνηση", επειδή είχε πάρα πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στους νέους ανθρώπους, και την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.
Σε ερώτηση για την κριτική που ασκείται τα τελευταία χρόνια σχετικά με την πολιτική παροχών του Ανδρέα Παπανδρέου, ο κ. Μαμέλης μίλησε για προσπάθεια "απομείωσης" της προσωπικότητάς του και υπογράμμισε: "Είναι η συνεχής και αέναη προσπάθεια, από το 1981 μέχρι και σήμερα, να απομειώσουν το μέγεθος της προσωπικότητας του ανδρός και ταυτόχρονα να πάρουν πίσω μια ρεβάνς, η οποία δεν τους δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να την έχουν. Και γι' αυτό τον λόγο αναλίσκονται κατά καιρούς και επαναφέρουν την περίφημη ιστορία της καταστροφής της οικονομίας από τις πολιτικές παροχών της διακυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν υπάρχει χειρότερη συκοφαντία και μάλιστα αυτή η συκοφαντία δεν αντέχει και στη δημόσια κριτική".
Μιλώντας για τον άνθρωπο Ανδρέα Παπανδρέου επισήμανε ότι ήταν "μια εξαιρετικά ευαίσθητη προσωπικότητα" και είπε χαρακτηριστικά: "Νοιάζονταν ακόμη και για το αν δόθηκε φιλοδώρημα στις καθαρίστριες του δωματίου του, όταν βρίσκονταν στη Θεσσαλονίκη και ζούσα από κοντά τη διαμονή του. Ρωτούσε πάντα: Αφήσαμε φιλοδώρημα για τους υπαλλήλους; Η απάντηση ήταν: Μάλιστα πρόεδρε. Και προσέθετε: Και για τις καθαρίστριες, που καθάρισαν το δωμάτιο μας;".
Ο κ. Μαμέλης θυμήθηκε την τελευταία συνάντηση μαζί του και την περιέγραψε ως εξής: "Ηταν τον Σεπτέμβριο του 1995, στα εγκαίνια της ΔΕΘ. Ολοι καταλαβαίνουμε ότι μάλλον είναι η τελευταία φορά που τον βλέπουμε. Και πιάνοντάς του το χέρι για την απαραίτητη χειραψία του καλωσορίσματος καταλαβαίνω από το σφίξιμο του χεριού ότι δεν υπάρχουν πολλές δυνάμεις. Και τότε μου λέει: Δεν έχει σημασία η σωματική δύναμη. Σημασία έχει, να ξέρεις Κώστα μου, η πνευματική διαύγεια και αυτή την έχω ακόμα".
Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε μια ιδιαίτερα σχέση με τη Θεσσαλονίκη και αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι την επέλεξε για να εκλεγεί βουλευτής το 1974. "Του χάρισε η πόλη τη μυστική και ομιχλώδη γοητεία της με τις γεύσεις της, τις εικόνες στον Θερμαϊκό. Την εκπληκτική σχέση του Ανδρέα Παπανδρέου με τους ανθρώπους της, από τον φωτορεπόρτερ Γιάννη Κυριακίδη μέχρι τους απλούς ανθρώπους που έτρεχαν να του πιάσουν το χέρι και να του το φιλήσουν. Του χάρισε τις μεγάλες και ανεπανάληπτες προεκλογικές συγκεντρώσεις. Θυμάμαι την τεράστια συγκέντρωση, μία από τις τελευταίες του, που μιλούσε από το μπαλκόνι του Μακεδονία Παλάς, όπου ο κόσμος άρχιζε από το ύψος της παραλίας στη Μπότσαρη και τελείωνε στο λιμάνι. Οταν βγήκε έξω και είδε αυτό το μέγα πάθος και το μέγα πλήθος συγκινήθηκε πάρα πολύ και είπε: Η Θεσσαλονίκη είναι αυτή που μου δίνει τη μεγάλη δύναμη να ξανακερδίσω", είπε ο κ. Μαμέλης.
Ν. Ρούμπος
