Η “ Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;”  είναι το τελευταίο έργο του βραβευμένου με τέσσερα Πούλιτζερ Αμερικάνου συγγραφέα Έντουαρντ Άλμπι και θεωρείται από τους κριτικούς ως ένα από τα κορυφαία της δραματουργίας. Κείμενο με χιούμορ, έξυπνους διαλόγους, γεμάτο τρυφερότητα και με εκρηκτικούς χαρακτήρες. Ο σκηνοθέτης Νικορέστης Χανιωτάκης καθοδηγεί μία ομάδα ταλαντούχων ηθοποιών, στην οποία πρωταγωνιστεί ο Νίκος Κουρής. 

O Έντουαρντ Άλμπι έχει δηλώσει ότι το έργο του «αφορά την ανικανότητά μας να είμαστε αντικειμενικοί με τον εαυτό μας». Σε μία κοινωνία όπου οι περισσότεροι άνθρωποι -όπως υποστηρίζει ο Άλμπι-  «λένε ψέματα στον εαυτό τους για το ποιοι είναι και πώς βλέπουν τον εαυτό τους», ποιο μήνυμα φιλοδοξείτε να περάσετε με τη «Γίδα», ρωτούμε τον πρωταγωνιστή της παράστασης.

«Το έργο θέτει ερωτήματα: Ποιος είναι ο Μάρτιν;  Ποια είναι η Σύλβια, αλλά και ποια είναι η Στήβι η γυναίκα του; Ποιος είναι ο Μπίλυ, ο γιος του και ποιος είναι ο φίλος του ο Ρος; Ποιοι είναι όλοι ή ποιοι είμαστε όλοι; Πρόκειται για ένα ακραίο έργο με ένα ατέρμονο και βασανιστικό ερώτημα: Είσαι σίγουρος  ποιος πραγματικά είσαι;», απαντά ο Νίκος Κουρής.

Με τι υλικά επιλέγει ο θεατρικός συγγραφέας να οικοδομήσει τον χαρακτήρα του Μάρτιν και πώς συμβάλλει αυτός ο χαρακτήρας στην ανάδειξη των ερωτημάτων που βασανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο; 

Ο λόγος και πάλι στον Νίκο Κουρή: «Τα υλικά με τα οποία ο Έντουαρντ Άλμπι χτίζει το οικοδόμημα του αρχιτέκτονα Μάρτιν, είναι -νομίζω- τα υλικά της αποδόμησης. Στην αρχή τον παρακολουθούμε να έχει χάσει την μνήμη του, να μη θυμάται απολύτως τίποτα! Ούτε πού πήγε, ούτε πώς βρέθηκε στο σπίτι του, ούτε το όνομα του παιδιού του, ή του καλύτερου φίλου του! Κάτι τρομερό του συμβαίνει! Ο διάσημος βραβευμένος αρχιτέκτονας Μάρτιν που είναι ερωτευμένος με την γυναίκα του, ξαφνικά ερωτεύεται μια... γίδα. Αυτό, όπως αποδεικνύεται στην εξέλιξη του έργου, είναι αρκετό για να γκρεμίσει όλη του τη ζωή. Σε ποιον  να το πει και ποιος να τον πιστέψει... Τι απομένει λοιπόν από τούτη τη φωτεινή προσωπικότητα; Κανείς από τους δικούς του ανθρώπους δεν τον αναγνωρίζει. Έχασε τον εαυτό του ή μήπως τώρα τον βρήκε πραγματικά;  Πως γίνεται να νιώθει τόσο μαγεμένος και η ψυχή του να ησυχάζει μόνο όταν συναντά τη Σύλβια, τη γίδα; Και ποια είναι η Σύλβια; Είναι γίδα ή μήπως είναι κάτι άλλο; Μήπως είναι ένα συναίσθημα που του αποκαλύπτει πόσο ξένος υπήρξε απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό; Μήπως είναι μια ευκαιρία για τον ίδιο και τη γυναίκα του να ερωτευτούν ξανά από την αρχή; Να ανακαλύψουν ξανά μια αθωότητα, μια φυσική λειτουργία, προ πολλού χαμένη μέσα στην πολιτισμένη κοινωνική καθημερινότητα;».