Σε γνωριμία με το ζωγραφικό έργο του Δημήτρη Φατούρου προσκαλεί η αναδρομική έκθεση «Εικαστική δίοδος - Αρχείο 1966» που θα εγκαινιαστεί την ερχόμενη Τετάρτη στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης.

Αενάως περιδινούμενος μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, μεταξύ της κυτταρικής του κοιτίδας -την Aρκαδική Στεμνίτσα- και την, κατά Nικολά Πουσέν, Et in Arcadia Ego «μυθολογία της ευτυχίας», «μεταξύ του πάθους για τη σωματικότητα» και της αρχιτεκτονικής «ερωτικής αντιμετώπισης του τοπίου», αλλά και μεταξύ της πολιτισμικής κοινωνιολογίας και της επιβολής σ' αυτήν της αγοράς. Aενάως συγκρουόμενος με την ημερομηνιακή και τη συναισθηματική του ηλικία (μια μέρα προτού τελειώσει ο φετινός, ατέλειωτος Αύγουστος εισήλθε στο ενενηκοστό έτος της ζωής του)ο καθηγητής Δημήτρης Φατούρος, ο πρύτανης του ΑΠΘ, ο αρχιτέκτονας, ο τεχνοκριτικός, ο ποιητής, ο υπουργός Παιδείας , ο υποψήφιος και παρά λίγες μόνον δεκάδες ψήφους δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ανασύρει απ' το αρχείο πεντηκονταετίας και πλέον, 120 ζωγραφικά του έργα (σχέδια, λάδια και σκίτσα) αναζητώντας νέες εικαστικές «διόδους» της πνευματικής και δημιουργικής του ταυτότητας.

Σε γνωριμία με το ζωγραφικό έργο του Δημήτρη Φατούρου (δραστηριότητα εν πολλοίς άγνωστη στους νεότερους) προσκαλεί η αναδρομική έκθεση «Εικαστική δίοδος - Αρχείο 1966» που θα εγκαινιαστεί την ερχόμενη Τετάρτη, 6 Σεπτεμβρίου, στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης.

«Είναι και η ζωγραφική μια μέθοδος αναγνώρισης του κόσμου» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δημήτρης Φατούρος: «Ήταν εκείνη την εικοσαετία, 1946-1966, που φιλοτεχνήθηκαν τα έργα, μια άσκηση με ζωγραφικούς όρους. Ορισμένα στοιχεία της αρχιτεκτονικής συνέπιπταν με τη ζωγραφική. Ύστερα ήρθε η ηδονή της αναζήτησης και δεν είχα -πίστευα- τον χρόνο να ασχοληθώ με ορισμένα ερωτήματα. Ένιωθα πως έπρεπε να μου δώσω τη δυνατότητα για περισσότερη αναζήτηση των συντελεστών/συνθηκών στις οποίες αναπτύσσεται το αρχιτεκτονικό έργο, να ασχοληθώ με τις γνωσιολογικές του δυσκολίες, τους μηχανισμούς λύσης του προβλήματος» (σ.σ.απαντά αβίαστα στην έκδηλη ερώτηση για την σχεδόν πρόωρη διακοπή της ζωγραφικής «ποιητικής» του). «Σημασία έχει -όχι οι ορισμοί αλλά το «ποιείν» - η «ποιητική» του καθενός», έλεγε νωρίτερα. «Βγαίνοντας απ' τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διαμορφώθηκαν διεθνώς νέες συνθήκες, νέες προθέσεις, η τέχνη απόχτησε μια νέα δυναμική προκειμένου να μιλήσει για το τι συμβαίνει και να συζητήσει ποιητικά (απ' το ποιείν)» συμπληρώνει.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Δημήτρη Φατούρου στην Βίκυ Χαρισοπούλου για το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.